2025-10-07 01:24:48
Het had wat DNS voeten in aarde, maar het lijkt nu toch te zijn gelukt. Deze site is nu te vinden onder blog.frankmeeuwsen.com en de RSS feed wordt automatisch doorgezet. In mijn FreshRSS tenminste. Ik ben benieuwd of dit ook bij andere feedreaders goed gaat?
2025-10-07 00:29:13
Inmiddels ben ik al weer een paar uur bezig om een kleine WordPress site op het domein frankmeeuwsen.com te plaatsen, deze blog te verplaatsen naar blog.frankmeeuwsen.com en de RSS feed goed door te sturen. Dat leien dakje is behoorlijk lek en heeft onverwachte zwakke plekken. Het is altijd weer meer gedoe dan je denkt…
2025-10-03 14:01:39
Als je de komende dagen deze site ineens kwijt bent in je feedreader of browser, dan heb ik toch ergens een foutje op het internet gemaakt. Sorry alvast.
Ik leg nu de laatste hand aan een nieuwe professionele site voor dit domein. Ik ben sinds 1 oktober weer officieel zelfstandig ondernemer volgens de Belastingdienst en KVK, onder de naam frankmeeuwsen.com. Dat betekent dat dit blog gaat verhuizen. Want op dit domein bouw ik een eenvoudige landingspagina met mijn diensten en services. Dit blog gaat de komende tijd naar blog.frankmeeuwsen.com. Dat domein werkt nu nog niet trouwens.
Wat ik ga doen? Ik zorg dat marketingcommunicatie teams binnen het MKB creatief en effectief met AI kunnen werken. Door middel van een eendaagse workshop kunnen teams snel starten en direct eerste resultaten boeken.
Mijn kennis en ervaring op het snijvlak van Persoonlijk Kennismanagement, digitale vaardigheden en AI komen zo samen. Mijn aanpak is zonder alle hype en bullshit-bingo. En ik vertel je net zo goed wat (nog) niet werkt.
Ik ga de URL van de RSS-feed eveneens automatisch redirecten naar het nieuwe adres, ik hoop dat het allemaal goed gaat. Zoals het er nu naar uit ziet zal dit allemaal uiterlijk zondag gaan gebeuren. 🤞
2025-09-28 19:32:07
Nou, dan ben je ineens een week ziek en schiet zo’n weekoverzicht er gewoon bij in. De agenda zat ook niet zo heel erg vol. Ik heb de afgelopen week maar één interview kunnen doen, daar vertel ik zo meer over. Een ander interview kon helaas niet doorgaan.
Lees je dit voor het eerst, welkom! Mijn naam is Frank Meeuwsen en ik ben in mei 2025 gestart met een onderzoek/project/boekidee rondom het vraagstuk “Hoe gebruiken creatieve professionals een papieren notitieboek als startpunt voor hun creatieve werk, en welke patronen zijn daar te ontdekken die voor andere kenniswerkers interessant en inspirerend zijn?” Je kunt hier alle details lezen. In dit weekbericht praat ik je bij over de voortgang en wat er aan komt.
Daarom in dit weekoverzicht wat artikelen die mij opvielen de afgelopen tijd en die ook met het onderwerp rondom CreativeNotes te maken hebben en een tip voor een webinarserie.
Het had wat voeten in de aarde, met name door onze vakanties en mijn griep, maar afgelopen week interviewde ik Yuri Veerman. Yuri is kunstenaar en ontwerper, in zijn werk behandelt hij politieke en maatschappelijke onderwerpen.
Yuri gebruikt veel notitieboeken! Hij heeft altijd wel een notitieboekje bij zich en schetst en schrijft het liefst in zijn favoriete café. Zijn notities laten zien hoe hij zijn ideeën ontwikkelt, waar woorden, termen en zinnen een weg vinden door verschillende versies. Een vrij wachtmomentje is voor Yuri al een reden om wat in zijn notitieboek te schrijven of te schetsen.
Ik vind het vervelend als ik iemand anders in mijn notitieboek laat schrijven. Want dat is dan een handschrift dat niet van mij is…
Zijn notitieboeken zijn persoonlijke plekken waar hij al zijn gedachten en ideeën kwijt kan. Dat betekent niet dat ze een heilige status hebben. Yuri kan prima verder gaan in een notitieboek waar hij 5 jaar geleden in stopte. Als het boekje vol is, verdwijnt het ergens in zijn huis, opgeborgen om misschien ooit eens terug te vinden. Ik vind het een interessante gedachte dat zijn notities zo’n tijdelijke maar belangrijke functie hebben. Zijn notitieboeken zijn meer dan tijdelijke opslag van korte aantekeningen, ik zie een verzamelplaats aan ideeën, ontdekkingen en gedachtenkronkels. Maar is het notitieboek vol , dan verliest het dat belang als ideeënopslag, ook voor de toekomst.
Een aantal van Yuri’s notitieboeken, met links zijn huidige oranje Leuchtturm 1917 boek. In het opengeslagen notitieboek er naast zie je een voorbeeld hoe hij de tekst voor een poster langzaam ontwikkelt. Door kleine kaders te tekenen, te werken met kleuren en verschillende opbouw. En tegelijk schrijft hij rondom de kaders allerlei andere zinnen en herhalingen. Herhaling als afbakening maar wel de vrijheid houden om er van los te breken.
Natuurlijk is er altijd de Polaroid.
Recent ontdekte ik het boek “Piet Oudolf aan het werk” met fantastische fotografie én schetsen van de tuin- en landschapsontwerper Piet Oudolf. Hij heeft onder andere The High Line in New York ontworpen, de tuin bij restaurant Noma in Kopenhagen en de Vlinderhof in het Maximapark in Utrecht. Oudolf begint zijn projecten met uitgebreide schetsen met lijnen, bolletjes, kleuren en eigen legenda’s. Het zijn de technische en praktische plannen voor de aanleg van de tuin, maar door de tijd transformeren ze naar individuele kunstwerken. Tot 30 november kun je in de Kunstkerk te Dordrecht een aantal van deze tekeningen in levende lijve bekijken, evenals Oudolf’s nieuwste tuin voor de ingang van de Kunstkerk.
Van 13 tot en met 17 oktober kun je online deelnemen aan de gratis Sketch Your Mind conference. In deze 5 dagen kun je interactieve sessies verwachten van onder andere PKM-experts Nicole van der Hoeven, Nick Milo, Jorge Arrango en de organisator Zsolt Viczián. Zsolt is eveneens de maker van de Excalidraw plugin voor Obsidian, waarmee je een virtueel canvas krijgt om je notities te verrijken en verduidelijken met visuele elementen.
De webinars vinden plaats tussen 16:30 en 22:00 Nederlandse tijd en na registratie heb je de mogelijkheid om de sessies nog terug te kijken.
Registreer je gratis voor de Sketch Your Mind Conference op 13 - 17 oktober.
Meerdere lezers mailden me het artikel van Eleanor Konik: The Konik Method for Making Analog Notes. Dank je wel! Ze schrijft een uitgebreid en waardevol artikel hoe ze balanceert tussen analoge en digitale notities. Eleanor geeft je geen model of framework, maar juist een paar mooie tips om met een papieren notitieboek aan de slag te gaan:
Focus begint met pen en papier, man. Alles wat daar staat, heeft een causaal verband en een betrekking met het schrijven. Daar begint het. Als het niet geschreven is, als het niet uit mijn hart komt, als het geen geesteskind is, met mijn ziel, dan heeft dat geen focus.
Akwasi in de podcast Jonge Jaren
Japan ❤️ analoge schrijfwaren. Ik wil nog altijd Japan bezoeken, onder andere voor de liefde die zij stoppen in hun papier en schrijfproducten. In deze uitzending van de Japanse publieke omroep zie je hoe enorm groot en divers hun Stationery winkels zijn. Zo is er een winkel met alleen producten voor linkshandige schrijvers, van dagboeken tot lineaal. Maar je ontdekt meer in de uitzending. Je komt langs kunst van potloofschaafsel en gumresten, je ziet hoe captcha’s op de zijkant van schriften verraden of er vellen zijn uitgescheurd. Een interessante innovatie vind ik een omhulsel voor je potlood waarmee digitaal wordt bijgehouden hoeveel je schrijft. Gamification en digitale tamagotchi’s voor kinderen die leren schrijven. 30 Minuten verwondering en verbazing voor de liefde voor stationery in Japan.
Dit waren de weken van 14 september - 27 september. Tot de volgende editie! Eerdere weekberichten lees je hier op de site.
2025-09-17 14:01:44
Elke ochtend fysiek drie pagina’s schrijven heeft iets fundamenteels veranderd aan hoe ik de dag begin. Na 100+ dagen met pen en papier ontdek ik dat de traagheid van handschrift precies is wat mijn brein nodig heeft. En dat brengt me op iets wat ik niet had verwacht over onze relatie met digitale tools.
Mijn ochtenden waren al jaren hetzelfde. Wakker worden, telefoon pakken, even snel door berichtjes, misschien wat typen in DayOne, en voor je het weet zit je al vol met de chaos van de dag. Ik schrijf al jaren in DayOne en ik had niet het idee dat ik dat stukje van mijn routine kon veranderen. Maar ergens rondom mei kreeg ik het gevoel dat ik te snel in die ratrace gleed.
Eind mei bezocht ik de Dutch Pen Show in Utrecht. Tussen alle prachtige vulpennen en notitieboeken viel mijn oog op een simpel Midori A6 gelinieerd boekje. Het Japanse merk staat bekend om zijn eenvoud en kwalitatief goede producten. Iets later kocht ik nog een Lamy Safari vulpen, om zo de set compleet te maken.
Op 1 juni begon ik met Morning Pages. Naar het concept van Julia Cameron. Drie handgeschreven pagina’s, elke ochtend.
Het eerste wat me opviel was de snelheid. Of beter gezegd, het gebrek daaraan. Na jaren van vlot typen in DayOne moest ik echt gas terugnemen. Mijn gedachten gingen sneller dan mijn pen kon bijhouden. In het begin was dat frustrerend, maar na een paar dagen merkte ik iets interessants.
Door die traagheid kreeg mijn brein meer tijd om na te denken. In plaats van de praktische planningen die ik meestal in DayOne typte, begon er een heel andere stroom van gedachten op te komen. Meer vrije associaties. Zorgen die ik nog niet had uitgesproken. Ideeën die ergens in mijn achterhoofd zaten te broeden. Dromen van de nacht ervoor. Herinneringen aan vroeger. Het was alsof met de hand schrijven een andere frequentie van denken aanboorde.
Na meer dan 100 dagen is mijn ochtend wezenlijk veranderd. Mijn telefoon ligt nu buiten de slaapkamer en is niet meer het startpunt van de dag. Ik sta op, loop naar beneden, pak een kop thee en mijn notitieboek. Ik begin elke pagina met de datum, de tijd en een klein icoon voor het weer. Een zonnetje, wolken met regendruppels, of gewoon bewolkt.
Daarna begin ik met één random zin en vervolgens vliegt het alle kanten op. Soms zijn het was losse gedachten over de dag er voor, soms zijn het zorgen over wat er in ons gezin speelt. Dan weer ideeën voor blogposts of interviews. Ik heb zelfs een keer per ongeluk een halve blogpost geschreven. Vragen aan mezelf. Uitkijken naar een vakantie. Het is echt free flow.
Het bijzondere is dat ik er nu naar uitkijk als ik opsta. Die 15 tot 20 minuten zijn echt mijn moment van rust voordat de dag begint. Ik heb nog geen dag overgeslagen, maar wel twee of drie keer wat later geschreven. Dat voelde niet lekker, alsof ik iets gemist had.
Bij de Dutch Pen Show zag ik veel verschillende pennen en notitieboeken. Voor elk wat wils eigenlijk. Je hoeft je niet te conformeren aan wat in de winkels ligt, je kunt compleet je eigen stijl bepalen met zowel notitieboeken als met pennen. Ik geloof echt dat de vorm van je materiaal bijdraagt aan de motivatie om het te gebruiken. Van goed papier tot een pen die lekker schrijft. Als het goed voelt, gebruik je het ook graag.
Dat merkte ik toen ik op een moment een nieuw boekje nodig had maar nog geen Midori had gekocht. Ik pakte een HEMA notitieboek. Een prima notitieboekje, eenvoudig en stevig. Maar het was toch anders. De lijnen waren sterker aangezet, het papier voelde anders en de interlinie was kleiner. Daardoor “klopte” het niet helemaal. Ook toen ik mijn Lamy eens moest schoonmaken maar wel wilde schrijven, pakte ik een Sakura Pigma PN pen. Dat werkte wel, schrijft ook lekker, maar het ritme was anders.
Het is net als met muziekinstrumenten. Een goede gitaar speelt niet automatisch betere muziek, maar het inspireert je wel om vaker te spelen.
De Morning Pages zijn geen onderdeel van mijn PKM systeem zoals mijn Obsidian setup of indexkaarten. Ik verbind deze notities niet aan andere systemen, categoriseer ze niet verder. Maar er ontstaan wel ideeën die ik later gebruik in blogposts of gesprekken. Tijdens interviews voor CreativeNotes praat ik regelmatig over Morning Pages, vooral als de geïnterviewde het concept kent of zelf gebruikt.
Het is meer een creatieve doorstroming dan kennisbeheer. Een manier om de gedachten die ’s nachts zijn blijven hangen op papier te krijgen, zodat ik frisser met de dag kan beginnen.
Ik maak van elke pagina een foto. Niet om ze direct terug te lezen, maar voor later. Misschien kan ik dankzij sterk verbeterde OCR en lokale AI-modellen, over een tijd patronen ontdekken die ik zelf lezend niet zo snel zou zien. Welke onderwerpen komen steeds terug? Welke zorgen spelen al maanden? Welke ideeën blijven terugkeren?
Ik vind het interessant om te ontdekken wat mijn onderbewustzijn al die tijd probeerde te vertellen.
Het schrijven van de Morning Pages moet je wel liggen. Het is echt een activiteit waar je aan moet wennen verwacht ik, zeker als je gewend bent aan toetsenborden. Maar ik denk dat het een goed rustpunt is voor mensen die het gevoel hebben dat ze meteen in een ratrace komen ’s ochtends. Of die vol zitten met gedachten die ze ergens kwijt willen. Die 15 tot 20 minuten schrijven geven mij echt de rust om alles op een rij te zetten voordat de dag begint.
Het belangrijkste is wel dat ik de pagina’s schrijf als ik alleen ben. Als er al gezinsleden om me heen zijn met hun eigen telefoons, verhalen en de haast van de dag, dan werkt het niet. Het is voor mij echt een stiltemoment. Ik hoop dat ik dat vast kan houden, ook als de dagen korter worden en het drukker wordt.
Als je deze routine eens wilt proberen, begin dan klein. Gebruik een A6 notitieboek, dat is handzaam. En je hoeft ook niet meteen die drie pagina’s te schrijven, maar begin eens met één pagina. Maak je niet druk om je handschrift of als je hand verkrampt. Dat is gewenning. Zoek vooral materiaal dat bij je past. Een Lamy Safari vulpen kost 22,50 euro, extra inktpatronen zijn nog geen een euro per stuk en gaan maanden mee. Mijn Midori A6 gelinieerd kost 12 euro voor 176 pagina’s, dus ongeveer twee maanden schrijven. Dat is het mij waard, maar ik kan niet in de portemonnee van een ander kijken. Probeer het gewoon eens 10 dagen en kijk wat je ervan vindt. Misschien ontdek je, net als ik, dat traagheid soms precies is wat je brein nodig heeft.
2025-09-14 18:49:47
Zo is ineens een maand voorbij sinds de laatste update! Nou moe! Heb ik dan stilgezeten? Verre van! Is het boek af? Nou nee, dat ook weer niet. Maar wat heb je dan gedaan? Laat me dat eens op een rij zetten.
Lees je dit voor het eerst, welkom! Mijn naam is Frank Meeuwsen en ik ben in mei 2025 gestart met een onderzoek/project/boekidee rondom het vraagstuk “Hoe gebruiken creatieve professionals een papieren notitieboek als startpunt voor hun creatieve werk, en welke patronen zijn daar te ontdekken die voor andere kenniswerkers interessant en inspirerend zijn?” Je kunt hier alle details lezen. In dit weekbericht praat ik je bij over de voortgang en wat er aan komt.
Eerlijk is eerlijk, het was wel een periode die relatief rustiger was dan de maanden er voor. Na de vorige nieuwsbrief zijn we met het gezin in de auto gestapt en hebben we een paar dagen in Parijs doorgebracht. Wandelen in de prachtige Jardin Luxembourg, Musée D’Orsay bezoeken, een avondbezoek op de Eiffeltoren. En ja, als op een steenworp afstand van je hotel deze fijne papeterie is, wat wil je dan nog meer? Een klein toevluchtsoord voor de papierliefhebber, heerlijk!
Eenmaal terug uit Parijs zou ik direct een aantal interviews doen, maar deze werden helaas verzet om verschillende redenen. Dan zou dit weekbericht wel héél karig worden, daarom heb ik de momenten opgespaard tot nu.
Vanuit de keuken zag ik de stapel notitieboeken al op tafel liggen. We hadden elkaar al uitgebreid gesproken via een videocall, dus ik dook meteen het interview in met Marloes de Vries. Over haar pad van illustrator naar autonoom kunstenaar, hoe ze notitieboeken op verschillende plekken in huis houdt voor verschillende doeleinden.
Over de haat-liefde verhouding met Morning Pages, dat bepaalde notitieboeken alleen specifieke pennen of potloden verdienen. Uit ons gesprek kwamen weer tientallen mooie quotes en parallellen hoe digitale kenniswerkers naar hun werk kunnen kijken. En een polaroid natuurlijk!
Volg Marloes op haar Substack en Instagram als je meer over haar werk en werkwijzen wilt leren.
“We doen het gesprek wel bij mij thuis, dan kunnen we lekker aan het water zitten.” Dus op die regenachtige dinsdagmiddag zaten we binnen aan tafel. Het plensde op deze eerste herfstdagen, maar aan de fraaie eettafel van Hans Sibbel was het net zo prima toeven. Net als Marloes had hij zijn verzameling notitieboeken al uitgestald. De comedian, eens de helft van het hyperactieve duo Lebbis & Jansen, gebruikt papier de hele dag door.
“Ik heb wel eens wat eerste zinnen van grappen ingesproken op mijn telefoon, maar dat werkt gewoon niet voor me.”
Hans legt me uit hoe zijn grappen ontstaan. Zowel in zijn hoofd, al wandelend of bewegend, maar des te meer hoe ze op papier ontstaan. “Ik moet ze opschrijven, anders worden het maalgedachtes, van die gedachtes die maar in je hoofd blijven ronddolen."
De teksten ontstaan in zijn Leuchtturm boekjes. Regel voor regel associeert hij van de ene naar de andere gedachte. Voor Hans is de bladspiegel, papierdikte en regelafstand cruciaal om lekker te werken. Het is de vorm die de vrijheid geeft om creatief te denken. Dat geldt niet alleen voor het papier, net zo goed voor zijn pen. Zijn Waterman fountainpen uit 1991 is altijd in de buurt, met zelfgemixte blauwe inkt.
Ik vind het opvallend hoeveel creatieven hun eigen specifieke voorkeuren en rituelen hebben wat betreft schrijven en materiaalgebruik. Het is geen verrassing, maar ik hoor de bevestiging bij vrijwel elk interview. Je relatie tot je materiaal is cruciaal om in een flow te komen en goed werk te leveren.
Hans geeft me een kijkje in zijn notitieboek met materiaal voor zijn nieuwe shows, we praten wat over de grappen die hij zo nu en dan probeert tijdens ons gesprek. Het zou zo maar kunnen dat in toekomstige voorstellingen een grap over het verzamelen van pennen langskomt. De notitie werd voor mijn neus gemaakt.
Carina Nørregaard is architect partner bij LIAG architecten in Den Haag. LIAG ontwierp onder andere een onderwijsgebouw op de campus van Wageningen Universiteit, het Prinses Maxima Centrum in Utrecht en het opvallende gebouw van NBD Biblion in Zoetermeer. Ik spreek Carina als ze net klaar zijn met het indienen van een tender voor een groot internationaal project. De schetsen en de prints hangen nog aan de muur en zijn een ideaal gespreksonderwerp.
Zeker als Carina me laat zien hoe die indrukwekkende presentatie is gestart: Als een kleine schets in de kantlijn van het bestek, de opdrachtbeschrijving van de aanbesteding. Een paar lijnen en cross-hatches om een effect duidelijk te maken.
Dit was het startpunt voor het team. Ik zie vervolgens visuele gespreksverslagen langskomen op rollen papier, waar de architecten met kleuren verschillende denkrichtingen onderzoeken. Waar Carina vervolgens met een aantal lijnen weer het grotere idee overbrengt.
Het is fascinerend om deze schetsen te zien. Carina verontschuldigt zich “Het zijn allemaal krabbels door elkaar” maar alle krabbels vertellen een concept, een verhaal. Daar zijn we het al snel over eens. Met een paar lijnen kun je sneller een verhaal duidelijk maken dan direct een uitgebreide presentatie te maken.
Ze laat me meer schetsen zien van andere projecten. Sommigen zijn niet meer dan een paar ruwe lijnen, andere weer een doorvertaling van een gesprek naar ideeën. Alle schetsen zijn het startpunt voor verdere gesprekken in haar werk. Voor Carina is het belangrijk om altijd de rode draad vast te houden bij het ontwerpen. Voor haar werkt papier daar het beste bij.
“Als je achter je scherm al bezig bent de met de kleinste details, omdat dat kan in die software, verlies je waar het om gaat in zo’n project."
Ik heb inmiddels zo’n 20 afspraken achter de rug. Van korte gesprekken met een kop koffie tot uitgebreide interviews. Er staan er nog een paar op de agenda. De grote lijnen voor het boek staan al in mijn eigen notities. Het échte schrijven moet nog beginnen.
Het is iets waar ik enerzijds enorm veel zin in heb. En tegelijk erg spannend vind. Ik heb allerlei losse flarden in mijn hoofd, stukjes tekst waar ik wel iets mee kan. Die staan inmiddels als notities in Obsidian. Maar het bij elkaar brengen, het simpelweg starten… ik vind het spannend. Omdat voor mij de reis dan echt is begonnen.
De afgelopen tijd voelde dat ik de paklijst maakte, wat extra spullen haal voor de reis, de route uitstippel. Maar nu moet ik de comfortabele plek van mijn huis verlaten, de deur achter me sluiten en de eerste stap zetten. En ik weet het, ik schrijf al 25 jaar blogposts, ik heb boeken geschreven, maakte commerciële content voor klanten, dus ik kén het reizen. Zou je denken.
Zelfs deze gevoelens aan jou schrijven vind ik spannend. Je hebt eerdere nieuwsbrieven gelezen, of kent mijn blog, en je denkt, die Meeuwsen die ramt er wel even een boekje uit. Nou. Nee dus.
Het harde werken gaat nu beginnen. Dat brengt iets nieuws, dat is onbekend terrein en dat is iets waar je altijd anders uit komt dan dat je er in ging.
“The shortest answer is doing the thing."
Ernest Hemingway
Stuur me je happy vibes terwijl ik op pad ga.
Je hebt je nieuwe Moleskine, Leuchtturm of Midori notitieboek. Denk jij na hoe je je notitieboek inwijdt? Wat op de eerste pagina moet komen? Verlamming die omslaat in angst omdat die eerste pagina, die eerste aanraking met het papier direct perfect moet zijn?
Rachelle helpt je hier in 20 minuten van af. Scheur er pagina’s uit, zet een krabbel op een random pagina, maak een kras op de cover.
“Je gedachten zijn meer waard dan je notitieboek”
Dit was de week van 7 september - 14 september. Tot volgende week! Eerdere weekberichten lees je hier op de site.