2024-11-17 23:59:56
Sinds een paar dagen is Bluesky aan een enorme opmars bezig. Het is naast Mastodon en Threads een mogelijke opvolger van Twitter/X. “Mogelijk”, want ik ben benieuwd hoe het er over een paar weken is. Ze groeien als kool met nieuwe accounts, maar ik blijf sceptisch over het netwerk. Houdt het de aandacht vast van een grote groep gebruikers of zal het net als Mastodon en vele andere netwerken toch langzaam de aandacht verliezen? Het is nog altijd een centraal geleid netwerk, gefinancierd door externe investeerders, waaronder verschillende crypto-netwerken. Het is dan ook de vraag hoe lang het zal duren voor blockchain, hyperfinances en crypto-based abonnementen tóch op het platform komen. Ja, de broncode van het platform is op Github te vinden dus in theorie kun je je eigen server opstarten. Maar dat lijkt me nog niet zo eenvoudig.
In de tussentijd snuffel ik er wat rond, lees een beetje wat er gebeurt en koppel in de tussentijd mijn eigen domein aan mijn account. Dat stukje identiteits-verificatie hebben ze zeker goed op orde.
2024-11-17 03:21:54
Na de publicatie van de blogpost over mijn startpagina kreeg ik al snel een paar vragen. Lezers die de stappen volgden, kwamen er niet helemaal uit. Ik besloot zelf eens aan de slag te gaan met een lege Obsidian vault en ik kwam al snel tot de conclusie dat ik met zeven-mijlslaarzen door de mogelijkheden was gegaan. Ik had een paar essentiële stappen overgeslagen, simpelweg om dat ik niet meer wist dat ze nodig waren. Ik heb mijn startpagina al lange tijd actief en had het nooit gedocumenteerd. Nu dus wel.
En neem ik jullie mee door de stappen die je zet om een zelfde soort pagina te krijgen.
Voor we beginnen, zet de Community plugins aan in Obsidian als je dat nog niet had.
Installeer het theme Annapuccin. Ga in de Obsidian settings naar Appearance > Themes > Manage > AnuPpuccin > Install and use.
Op het moment dat je de Style Settings activeert, kun je de instellingen van je thema al helemaal aanpassen. Ga naar de opties van Style Settings en je ziet de mogelijkheden van het AnuPpuccin theme. Het mooie van deze plugin is dat ik mijn settings kan exporteren en voor jullie weer beschikbaar kan stellen. Dus installeer mijn style-settings.json (rechtermuisknop, opslaan als) en je hebt direct de juiste instellingen. Klik op import in de Style Settings en kies het zojuist gedownloade style-settings.json als bestand. Nu heb je voor het theme dezelfde instellingen als ik heb.
Nu gaan we het mogelijk maken dat je kolommen op je pagina kunt maken en je deze over de hele breedte kunt plaatsen. Verder heb ik wat extra code om kleur aan je pagina te geven.
De Modular CSS Layout bestanden kun je los downloaden vanaf de eigen Github pagina. Kies MCL Wide Views.css en klik op “Download Raw File” rechts in de balk met iconen. Doe hetzelfde met MCL Multi Column.css.
Verder heb je ook dit CSS bestand (rechtermuisknop, opslaan als…) nodig, het zijn extra call-outs die Nick Milo van Linking your Thinking eens heeft gemaakt. Download het bestand en sla het lokaal op bij de twee andere CSS bestanden.
In Obsidian ga je weer naar Settings > Appearance en scroll je naar beneden. Hier zie je het blok “CSS Snippets” met rechts er van het icoon van een folder.
Klik er op en open de map snippets in je Finder/Verkenner Hier zet je de drie gedownloade bestanden: nick-milo-callouts.css, MCL Multi Column.css en MCL Wide view.css Klik bij het kopje CSS Snippets nu op het reload-icoon en activeer de drie CSS bestanden.
Nu kun je bij een notitie in de Properties (YAML) toevoegen cssClass:wide-page om je notitie over de hele breedte te tonen.
Voor de Multi-Column mogelijkheid, kun je het beste beginnen met de documentatie van de CSS. Deze is behoorlijk uitgebreid en neemt je stap voor stap mee in de mogelijkheden
Ik gebruik voor mijn pagina nu de Multi Column Callout optie. Zie ook de broncode van mijn startpagina op Github. Klik op deze pagina op de knop “Raw” en kopieer de code die je ziet in een eigen notitie. Je kunt daarna alles per blok gaan tweaken. De dataviews en links zullen niet werken, die moet je naar je eigen situatie omzetten.
Via Settings > Callout Manager kun je alle kleuren en iconen van je callouts aanpassen naar je eigen smaak.
Hopelijk heb ik je zo ver genoeg op weg geholpen om je eigen startpagina kleur en vorm te geven. Ik ben benieuwd naar je resultaten!
2024-11-16 23:32:03
Gisteren was de maandelijkse PKM avond van de Digitale Fitheid community in het fraai vernieuwde Seats2Meet te Utrecht. De co-workspace zit sinds kort op een nieuwe lokatie en is compleet nieuw opgebouwd. De zaal, de gezamenlijke ruimtes en de voorzieningen, alles ziet er pico bello uit. Samen met de bijeenkomst die voortaan op vrijdagavond is in plaats van maandagavond, zorgde dat voor nieuwe en andere energie had ik het idee. De groep was niet zo groot, maar de interesse en het enthousiasme er niet minder om.
Het onderwerp van deze editie is MOC, Maps of Content. Ik heb dit zelf gedefinieerd als “Een inhoudsopgave als een gestructureerde kaart van ideeën en inzichten die volgens jou bij elkaar horen”. Een MOC kan visueel zijn of tekstueel, of een combinatie. MOC’s worden veel gebruikt in apps als Obsidian, Notion en aanverwante kennismanagement software.
Ik besloot om deze keer eens het spits af te bijten en mijn persoonlijke Obsidian startpagina te laten zien.
Een Map of Content kan een lijst met links zijn, maar ik bedacht dat het meer kan zijn. Als ik namelijk mijn Obsidian open zie ik dit.
Deze pagina bestaat uit een aantal elementen die als springplank dienen voor mijn werk in Obsidian. Ik kan verder naar beneden scrollen om meer blokken te zien met doorkijkjes in mijn systeem.
Ik vind het prettig om een startpagina te hebben die ik zelf graag zie. Vorm en functie zijn voor mij even belangrijk. Daarom besteed ik best wat aandacht aan de vormgeving en de stijl van de pagina. Ik ben verre van een professioneel ontwerper, maar ik probeer er wel een eigen draai aan te geven.
Degenen die gisteren aanwezig waren zien dat ik inmiddels een paar kleine veranderingen heb gemaakt. Omdat ik gisteren vertelde over mijn startpagina in plaats van er alleen naar keek, kwam ik tot het besef dat ik niet alles even hard nodig heb op een startpagina. En later in gesprekken met onder andere Remco kwam ik op een idee om er nog iets nieuws aan toe te voegen. Daar zo meer over.
Let op: Voor een stap-voor-staphandleiding hoe je alles installeert en instelt, heb ik een extra blogpost gemaakt.
De pagina is opgebouwd met een aantal elementen en plugins.
Ik maak gebruik van het AnuPpuccin theme inclusief Rainbow Folders.
Met de Modular CSS Layout (via Github) snippets kan ik de twee kolommen maken met blokken. De documentatie van de snippets is behoorlijk overzichtelijk, zodat je snel al een aardig overzicht krijgt van je pagina. Tevens gebruik ik Wide View CSS van deze serie, zodat ik de content over de hele breedte van mijn scherm heb.
Elk blok bestaat uit een doorkijkje via Dataview queries. Deze plugin is voor elke serieuze Obsidian gebruiker een must-have. Je kunt met Dataview (Obsidian / Github) enorm flexibel zoekopdrachten in je verzameling notities doen en ze op allerlei manieren weergeven. Het voert te ver om er in deze blogpost diep op alle mogelijkheden in te gaan. Wel wil ik speciaal aandacht geven aan een nieuwe toevoeging op de startpagina: een random paragraaf uit de Tao Te Ching.
Ik heb de complete Tao Te Ching per hoofdstuk in mijn Frankopedia staan. Ik lees nu de vertaling en interpretatie van Ursula K. Le Guin, er zijn natuurlijk meer vertalingen en interpretaties te vinden. Met een combinatie van Javascript, Dataview en veel hulp van Claude AI, kon ik een weergave maken zoals ik wilde:
Het script dat ik hier voor gebruik heb ik op Github gezet. Let op, je moet dit script in een dataviewjs-blok zetten. En het is zo op maat gemaakt voor mijn versies van de hoofdstukken, je kunt dit niet direct hergebruiken. Maar haal er je eigen inspiratie uit waar nodig.
Met de Callout Manager (Obsidian/Github) geef ik kleuren en emoji aan de blokken. Eigenlijk is elk blok een grote callout en met de plugin kan ik eenvoudig eigen kleuren en emoji aan de blokken geven.
Dat is de manier waarop ik mijn startpagina nu maak. Ik tweak soms wat blokken, ik voeg wat toe of verwijder weer eens wat. Zo blijft het voor mij een dynamische en frisse weergave van mijn notities.
Je kunt op deze pagina de Markdown en invulling van de kolommen vinden die ik gebruik. Klik op “Raw”, kopieer en pas aan waar nodig voor je eigen invulling!
Dankzij de voorbeelden van andere aanwezigen kwam ik weer op nieuwe ideeën. Zo blijf ik geïntrigeerd over de visuele stijl van de Excalidraw-plugin, waar Marieke van Vliet enorm enthousiast over vertelde. Muhammed Ali Kilic gaf ons een doorkijkje in zijn Maps of Content en zijn manier van notities aan elkaar verbinden. Hij gebruikt daar alleen notities voor, en geen tags of andere systemen. Een mooi, schaalbaar en flexibel systeem. Martijn nam ons mee in zijn wereld van tovertypen, dagelijks korte updates in zijn systeem zetten en 30 jaar aan herinneringen koppelen.
De PKM avonden van de Digitale Fitheid community zijn vrij toegankelijk. Kom gerust eens langs als je meer wilt weten over de manieren waarop je je eigen digitale fitheid kunt verbeteren.
2024-11-12 04:55:15
Een aanvullende notitie op mijn vorige blogpost. Ik volg al tijden de RSS feed met de aantekeningen die Ton maakt bij websites, bedoeld voor zijn eigen PKM systeem. Ik weet het, het is enorm meta en zelfs een beetje vreemd. Maar ik weet dat Ton’s notities soms relevante links bevatten voor mij om verder over te denken. En laat ik na mijn vorige gedachtenstroom over vertragen en verdiepen met RSS nu een krabbel van Ton tegenkomen die me ook al bezighield: Discovery. Vindbaarheid.
Want een stapel ongelezen artikelen in mijn feedreader is één ding, maar ik mis nog steeds een eigen algoritme om me dagelijks het meest interessante voor te schotelen. Zelfcuratie noemde ik het een jaar geleden.
Laat ik het sterker uitdrukken, ik wil dat mijn feedreader zo’n goed lokaal, zelflerend, veilig en privé algoritme heeft, dat het mij verleidt om er zo lang mogelijk te blijven. Immers, ik abonneer me op honderden feeds om er iets uit te halen. Maar ik kan alleen zelf een aantal zoekfilters instellen die heel binair iets wel of niet laten zien. Maar juist de serendipiteit, al bladerend door een lijst met titels, iets openen wat je niet vooraf had verwacht. Een titel die je triggert. Of juist in combinatie met de auteur je doet verwonderen wat de inhoud kan zijn. Een lange blogpost die je aandacht opslokt, omdat het een onderwerp is dat wel een latente interesse heeft, maar net niet genoeg om er aan te denken een filter te maken.
Zo’n algoritme bouwt zich op met mijn voorkeuren, geeft zo nu en dan een onverwachte suggestie en past zich stilletjes aan op basis van mijn gedrag. Ik an zelf aan de knoppen zitten en op eenvoudige wijze bepaalde parameters net iets hoger of lager zetten.
Zoals Drew Breunig zegt in de blogpost, die ik ontdekte dankzij een toevallige klik in de feed van Ton op basis van de titel.
The content you want is almost certainly out there, but the odds are against you finding it. AI could help with discovery, sifting through the oceans of human creation to find something special.
Laat dat zeven en schiften nu eens beginnen op mijn lokale machine in plaats van het wereldwijde web.
2024-11-12 03:05:05
Terwijl de Sint Maarten kinderkliek vanavond door de straten schuimt op zoek naar snoepjes, neem ik rustig de tijd om wat van mijn favoriete blogs bij te lezen. Het voordeel van RSS feeds is dat je een mooi overzicht hebt wat je zoal kunt lezen. Niet algoritmisch, in je eigen structuur, met je eigen zoekopdrachten en filters. Het grote verschil met de vluchtigheid van korte social posts is dat ik me snel kan verliezen in één blogpost om daar weer in te duiken, door te klikken naar interne links, eigen ideeën in mijn Frankopedia zetten, nieuwe gedachten vormen. En je bent zo weer 20 - 30 minuten verder. Ik ben zo geconditioneerd dat je snel door social posts moet kunnen scrollen en snel de essentie moet kunnen vatten, dat ik het soms storend vind dat ik zo lang bij één artikel blijf hangen. Want wie weet wat er nog meer in mijn ongelezen leesmap is te vinden. Maar hoe vreemd dat ik dat storend vind. Het zou juist een verademing moeten zijn. Een bron van inspiratie en een signaal van waardering naar de auteur. Dat het gepubliceerde me zo iets doet. Dat het meer is dan alleen wat zinnen op het internet om te consumeren en weer door te klikken.
Wil je je verbazen en in de wereld van AI as a universal coupler duiken, lees dan deze post van Matt Webb en klik vooral door naar zijn prompts en werk voor de Braggoscope.
Ik ga weer verder in mijn leesmap.