2025-08-23 15:58:42
Met Scour.ing maak je je eigen gepersonaliseerde RSS-feeds met verrassend goede artikelen en aanbevelingen van een breed aanbod blogs en sites. Een aanrader.
RSS Discovery is een van de lastigste problemen om te kraken als informatie-architect. Je hebt een ruime dataset nodig, de semantische problemen om onderwerpen te bundelen die veel auteurs anders beschrijven. En je aanbevelingen moeten meer zijn dan alleen de bekende sites of virale artikelen van dit moment. Scour lijkt al die uitdagingen goed te hebben aangepakt.
Na een paar dagen merk ik dat ik in de gepersonaliseerde feed veel interessante artikelen vind van sites die ik nog niet kende. Ik sla meer artikelen op om later nog eens te herlezen en aantekeningen bij te maken. Met een account bij Scour kun je je eigen interesses opgeven, wat redelijk breed gaat.
Het mooie is dat Scour bij elke interesse een paar subonderwerpen geeft. Zo geeft “Zines” ook “Self publishing, DIY Culture, Independent Media” mee. Wat Scour nog mooier maakt is dat je op basis van je gekozen interesses, nieuwe interesses krijgt aangeboden. Die heel goed passen bij je bestaande keuze.
Je kunt ook je eigen feeds toevoegen, maar dat gaat voor mij het doel voorbij. Ik wil juist individuele artikelen ontdekken en krijgen aangeboden. Die krijg ik nu, via mijn eigen RSS feed, die ik in mijn feedreader inlees.
Het algoritme van Scour bevalt mij in elk geval goed en ik blijf het tweaken op mijn interesses.
Ik zou nog wel een manier willen om geen overdaad aan artikelen te krijgen. Ik heb na 3 dagen zo’n 140 ongelezen artikelen. Dat vind ik veel. Ik kan minder interesses opgeven, maar dat doe ik liever niet. Ik zou wel een maximum van bv 10 artikelen op een dag willen krijgen.
Ik zou ook wel op een slimme manier feedback aan het algoritme terug willen geven. Bijvoorbeeld wat ik lees van de feed via mijn feedreader en wat ik een ster geef. Daarmee train ik het algoritme weer verder. Dat laatste staat op de roadmap, iets om in de gaten te houden dus.
Tenslotte kan mijn feed meer informatie geven van welke site ik iets lees. De auteur, sitenaam of originele URL zijn in FreshRSS niet duidelijk te vinden. Eveneens krijg ik origineel alleen de URL en titel door, maar met FreshRSS kan ik wel automatisch de inhoud ophalen. Ik denk dat Scour een goede zoekmachine kan worden om interessante, meer persoonlijke blogs en sites te vinden. Ik heb (nog) geen manier gevonden om mijn eigen site er aan toe te voegen trouwens…
Als je veel kennis van het web haalt én je gebruikt veel RSS, dan is Scour zeker een aanrader!
2025-08-21 13:21:14
Een kaartje voor een intiem concert van Taylor Swift is volgens mij nog makkelijker te krijgen dan een gratis reservering voor snelle toegang tot de Notre Dame in Parijs.
We hebben de komende dagen een uitstapje in de lichtstad. We willen niet teveel op een dag proppen, maar de vernieuwde Notre Dame wilden we graag van binnen zien. Nu is de toegang gratis en je kunt een paar uur in de rij gaan staan voor de deur. Niet iets wat ik graag doe op vakantie. Op de officiële site is het mogelijk om een timeslot te reserveren. Zodat je iets sneller naar binnen kunt. Je kunt die tickets tot en met twee dagen vooraf reserveren. De afgelopen twee dagen probeer ik tickets te regelen maar ik heb constant dit scherm voor mijn neus.
Frustrerend, op zijn minst gezegd. Zelfs afgelopen middernacht, toen de tickets voor zaterdag vrij zouden komen, stond ik al een virtuele wachtrij waar ze bij Ticketmaster verlekkerd naar kijken. Uiteindelijk heb ik dat maar opgegeven, mijn nachtrust is me ook wat waard. En vanochtend waren de tickets natuurlijk al uitverkocht.
Goed, dan zien we de Notre Dame in elk geval van de buitenkant en laten we de rest wel op het moment gebeuren. Waar ik in elk geval wél erg naar uit zie is om oog in oog te staan met dit meesterwerk van Van Gogh. En crêpes. Want crêpes is life.
Tijd om in te pakken. On y va!
2025-08-21 05:13:03
De afgelopen vijf, zes maanden heb ik een eigen RSS lezer op een eigen server. FreshRSS, self-hosted op een server bij Hetzner. Het werkt allemaal prima. Ik had de installatie eerst lokaal op mijn laptop staan, maar ik wilde toch een mobiele versie. Dat was binnen een zucht en een scheet geregeld met Hetzner. Ergens in maart.
Het updaten van FreshRSS daarentegen…
Ik loop inmiddels wat versies achter en ik had het plan om een nieuwe versie van FreshRSS te installeren. Maar helaas. Ik had het installatietraject niet echt goed gedocumenteerd destijds. Ik struinde dus vol verwondering via iTerm en SSH op de server rond, peinzend hoe ik destijds de reader heb geïnstalleerd. Ik vond ineens een Docker container met de software. Docker is een soort doos waar je veilig software in kunt draaien. De software zit in de doos en kun je van computer naar computer sjouwen. Maar ik vond nergens een docker compose bestand. Voor de niet-ingewijden en normale lezers met een leven: Dat is een bestand met instructies hoe, waar en met welke configuratie je een programma installeert via Docker. Je hebt dat veelal nodig om de software kunnen installeren en starten. Mijn verbazing groeide.
Ik had geen idee hoe ik die installatie dan voor elkaar had gekregen. Met wat hulp van de statistische woordenraadmachine van ChatGPT kwam ik al een eind. Ik had het waarschijnlijk direct gestart met een commando-regel. Maar met welke regel was dat… Ook daar kon het woorden-orakel me redelijk bij helpen. Want zo exotisch is die software allemaal niet. En mijn configuratie al helemaal niet. Met wat denkwerk van mijn kant en bij elkaar geschraapte programma-regels van ChatGPT wist ik een en ander weer terug te halen.
Daarna was het een fluitje van een spreekwoordelijke cent om de installatie van FreshRSS te updaten en opnieuw te starten. En vervolgens ChatGPT een documentatiebestand te laten maken die nu in Obsidian staat. Zodat ik bij een volgende update niet meer door zoveel hoepels hoef. En ik heb er direct maar een docker compose bestand van gemaakt. Wel zo handig voor de volgende keer.
2025-08-19 15:52:02
In hoeverre laat je AI je gedachten opnieuw herschrijven en wat doet die transparantie met het vertrouwen van de lezer? Ik schrok van mijn eigen gedachten over een professionele kennis van me toen ik zijn tekst las, die deels door AI is geschreven.
Elke week krijg ik de nieuwsbrief van Iskander Smit in mijn inbox, die ik erg graag lees. Hij heeft veel inzichten in de ontwikkelingen van AI en robotica, en hoe zich dat verhoudt tot mensen. Hij duidt de grote technologische bewegingen die we om ons heen zien en voegt daar vaak een filosofische inslag aan toe.
In de laatste editie van zijn nieuwsbrief heeft hij een ’trigger thought’ over GPT-5 en wat er gebeurt met dat model sinds het is uitgekomen. Long story short, mensen zijn niet blij met dat nieuwe model. Hij relateert die backlash voor GPT-5 aan een theorie van Don Ihde: de ‘technological mediation theory’. Ik had er nog nooit van gehoord en vind het super interessant om te lezen hoe we de relatie met technologie ervaren op verschillende niveaus. Iskander geeft duidelijk voorbeelden bij elk niveau zodat je je een voorstelling kunt maken. Zeker het lezen waard.
Ik ben gecharmeerd van Iskander’s manier van schrijven en hoe hij de ideeën uitlegt. Het is op een niveau dat net me net wat meer laat nadenken, herlezen, maar zonder dat het overdreven academisch of vol jargon komt te staan. Op een zeker moment in zijn “Triggered Thought” stuk gaat hij dieper in op zijn eigen gedachten, gebaseerd op een podcast die hij heeft gehoord. Hij verbindt een aantal van die gedachten aan elkaar uit de podcast en de theorie van Ihde. Dat is op zich een heel prettig stuk om te lezen, waar de argumentatie op een intelligente manier wordt opgebouwd.
Maar dan, staat er ineens “As this last sentence is a formulation of my thoughts, expressed by Claude” en verderop in de laatste zin bij de conclusie staat: “It’s already hard to decompose, what of this concluding thought is mine, and what is this symbiosis by Claude?”
Ik voelde me wat voor de gek gehouden.
Dat betekent dus eigenlijk dat een deel van wat hij heeft geschreven, opnieuw is herschreven met zijn prompt, met zijn ideeën. Ik ken Iskander goed genoeg om te weten dat dit wel zijn gedachten zijn en hij is een intelligent denker over technologie en de invloed op onze maatschappij. Maar toch merkte ik dat het iets deed met de waarde die ik gaf aan wat er is geschreven. Voordat ik die zin las, dacht ik: oké, het is allemaal echt heel scherp opgeschreven, heel puntig, heel duidelijk, en ik kan dit volgen. En daarna lees je dat AI daaraan heeft meegeholpen, en dat haalt toch iets van de waarde weg.
Dat verraste me eigenlijk weer, omdat ik juist vind dat AI waarde kan toevoegen en dat het juist allerlei van je gedachten scherper kan maken voor de lezer. De vraag is natuurlijk wel: welke woorden zijn van jezelf, welke woorden zijn van AI? Wat kies je daarin? Wat herschrijf je? Waar schuif je met woorden? Waar breng je je eigen stem weer in? Dat is even zo mijn eerste gedachte toen ik de nieuwsbrief had gelezen.
Wat dan wel transparant is om hier te noemen, is dat alles wat je nu hebt gelezen, heb ik ingesproken in mijn teksteditor via een speech-to-text tooling genaamd Typeless, wat ook weer AI gebruikt. Typeless gebruikt AI om de “euhs” weg te halen uit mijn gesproken zinnen, om dubbele woorden weg te halen en om sommige zinnen in te korten. Daarmee brengt het eigenlijk al wat orde in mijn gedachten. Maar tegelijkertijd, nadat dit allemaal uit Typeless kwam, heb ik alles weer gelezen, heb ik wat stukken herschreven, zijn er een paar zinnen bijgekomen en zijn er woorden weggegaan. Ik voeg zelf de links toe en de opmaak. Dus is het toch wel een symbiose tussen mezelf en AI. De tekst is daarna niet meer door Claude, OpenAI of een ander model herschreven en er zijn geen door AI gegenereerde zinnen toegevoegd.
2025-08-17 15:42:38
Deze week was té warm om echt iets serieus te doen op mijn werkkamer. Of waar dan ook. Ik heb inmiddels aardig wat interviews en gesprekken achter de rug. Deels zijn ze uitgeschreven en samengevat. In september volgen nog een paar interviews en dan begint het schrijfwerk echt voor me. Komende week neem ik vrij en ga ik met het gezin naar Parijs. Op zoek naar crêpes, kunst en notitieboeken natuurlijk! Daarom verschijnt volgende week geen nieuwsbrief. Geniet van de zon!
Lees je dit voor het eerst, welkom! Mijn naam is Frank Meeuwsen en ik ben in mei 2025 gestart met een onderzoek/project/boekidee rondom het vraagstuk “Hoe gebruiken creatieve professionals een papieren notitieboek als startpunt voor hun creatieve werk, en welke patronen zijn daar te ontdekken die voor andere kenniswerkers interessant en inspirerend zijn?” Je kunt hier alle details lezen. In dit weekbericht praat ik je bij over de voortgang en wat er aan komt.
We reden snel die veel te hippe en drukke Zuidas in Amsterdam uit. Op weg naar rustiger tijden. Na 10 minuten stappen we 50 jaar terug in de tijd bij Anno 1890 in Amstelveen. In de hoek van zijn stamkroeg van weleer eten we een broodje bal en schuif ik mijn voicerecorder over het Perzische kleed op de eikenhouten tafel. Herbert van Hoogdalem begint te praten en ik hoef alleen maar te luisteren.
Zijn verhalen hoe ideeën tot stand komen om 5 uur ’s ochtends, over snelle schetsen maken op grote vellen papier en waarom hij zoveel lege notitieboekjes uit Frankrijk op zijn werkkamer heeft liggen. Hoe hij oplossingen bedenkt waarvan iedereen zich afvraagt waarom niemand er ooit eerder opkwam. We maken zijsprongen naar zijn eigen opslagsysteem, we bespreken de rituelen van creatieven, het vliegt alle kanten op, maar altijd de goede. Na 2,5 uur zijn we uitgepraat. De hitte heeft keihard toegeslagen en ik ben tevreden. We hebben de polaroid!
Een dag later zit ik in de trein naar Nijmegen. Weer een mooie ontmoeting, deze keer met straatfotograaf Michiel Heijmans. Ik leerde Michiel kennen rond 2001, toen hij een van weinige bloggers in Nederland was. Na veel omzwervingen doet hij nu waar hij voor geboren is, fotografie. Straatfotografie om precies te zijn. En Michiel schrijft. Hij schrijft veel en de hele dag door. Hij heeft een mooie verzameling notitieboeken meegenomen. Van zijn Paper Republic Grand Voyageur, gevuld met meerdere katernen, tot zijn dagelijkse schetsboekjes, losse boekjes voor in zijn fototassen. Michiel heeft duidelijke ideeën over zijn eigen systeem en wat anderen er van mee kunnen nemen. Met een heerlijke lunch en zonnige wandeling door de stad kijk ik terug op een mooi interview. En natuurlijk is er de polaroid!
Een tip als je meer wilt weten over de connectie tussen kunst kijken/maken en de effecten op ons brein. Your Brain on Art verkent dat snijvlak met de discipline NeuroArts. Hoe een bezoek aan museum je minder eenzaam maakt, uitleg over de kracht van geur en emoties. De twee wetenschappers hebben alles verzameld in een boek met dezelfde naam. Ik kreeg het aangeraden door Wouter Groeneveld (Brainbaking) en het staat op mijn lijst!
Gisteren zagen we Kneecap in de bioscoop. De film over het gelijknamige controversiële hiphoptrio uit Belfast. De biopic vertelt het verhaal over de drie Ieren die rappen in hun oorspronkelijke Ierse taal, het Gaelic. De start van de samenwerking is een in beslag genomen notitieboekje met Ierse lyrics tijdens het verhoor van een van de twee rappers. Onleesbaar voor de Britse politieagent, maar de opgetrommelde Ierse muziekleraar/tolk ziet er potentie in. Het is de start van een van de meest explosieve festivalacts van deze periode. Met een duidelijke boodschap, niet alleen voor de Ierse gemeenschap, maar net zo goed over de genocide die in Gaza plaatsvindt, in opdracht van de Israëlische regering. En dat allemaal door een notitieboek met losse zinnen en ideeën. Een leuk kijkje achter de schermen bij de motion designer die het notitieboek gebruikte als inspiratie voor de montage en typografie in de film.
Een prima tijdverdrijf is de voorpret voor een stedentrip. Ik haal uit allerlei blogs en reissites de leukste tips voor ons bezoek aan Parijs. Niet alleen de bekende namen, maar juist de onverwachte winkels, bezienswaardigheden en sights worth seeing in deze stad. Ik verzamelde ze in Obsidian, maar dan is het moeilijk delen met de rest van de familie omdat a) Obsidian nóg geen multiplayer mode heeft en b) mijn gezin niet zo van de speciale notitie-apps is. Toen herontdekte ik Apple Notes. We hebben allemaal een iPhone, waar de Notes app standaard op staat. Een gedeelde notitiemap is zo gemaakt en klaar! Sowieso is Apple Notes een verborgen parel op je iPhone.
Check deze video voor de mogelijkheden met de kleine krachtpatser op je telefoon. Ik wist bijvoorbeeld niet dat er ingebouwde handschriftherkenning in zat. Of dat de aankomende versie Markdown zal ondersteunen. Erg interessant voor je als apps als Obsidian en Notion als een tsunami van mogelijkheden voelen maar je wel aan de slag wilt om je notities goed op te slaan en te verbinden met elkaar. Je kunt dan later altijd eenvoudig overstappen van Notes naar iets anders.
Dit was de week van 10 augustus - 17 augustus. Tot over twee weken! Eerdere weekberichten lees je hier op de site.
2025-08-15 14:59:02
Het zijn rustige dagen op deez’ blog. Mag ik het een zomerstop noemen? Ik zit lekker in onze achtertuin op de loungebank, koffie rechts van me en een klein zonnetje links van me.
Ik zou verwachten dat ik met al die vrije tijd genoeg tijd zou nemen om hier te schrijven. Maar niets is minder waar. Mijn dagen zijn gevuld met interviews voor CreativeNotes, gesprekken met leuke mensen over hun creativiteit, papieren notitieboeken en hoe dat ze helpt in hun werk.
Daarnaast spreek ik geregeld mensen die me helpen meer helderheid te geven wat ik nu eigenlijk wil de komende jaren. Waar ga ik mijn kennis en ervaring van de afgelopen 25 jaar in stoppen. Ik ontdek met elk gesprek nieuwe mogelijkheden en ik neem nu wat tijd om dat eens op een rij te zetten. Een plan te maken als de zomervakanties voorbij zijn en het razende leven weer begint.
Volgende week gaan we met het hele gezin nog een paar dagen naar Parijs. Het hotel is al geboekt toen ik de waarschuwingen las over de oplopende drukte in de stad. Ik ben benieuwd wat we gaan tegenkomen. Nu willen we minder de toeristische trekpleisters bezoeken (OK, de Eiffeltoren ontkomen we niet vrees ik) en meer de kleine straatjes vinden, dus tips zijn welkom. We zitten om de hoek van het schijnbaar mooiste stadspark van Parijs, de Jardin du Luxembourg. Prima voor ochtendwandelingen dus.
Het zal nog even wat rustiger blijven hier verwacht ik.